Утарçă

Утарçă патĕнче

Караслă пыл çиме чĕнет утарçă.

Йытти те ман çумах ун пырса ларчĕ:

«Ку мĕнле çын?» тесе шутлать пулас,

Çав вăхăтрах çĕн тусĕшĕн хавас.

Вăрман чечекĕсен мĕнпур шăрши

Утар пӳртне сисмесĕрех тулать:

Кунта вăрăмланать кун-çул тăршши,

Кунта пăхаттирле вăй пухăнать.

Утарçă халĕ сакăр вуннăра,

Утти çăп-çăмăл, юман пек ларать.

Кире пуканĕпе,

Ик пăтлипе,

Вăл çăмăллăн çеç вылĕ, мечĕк пек.

«Хĕре те куç хыватăп хăш-пĕр чух...

Шӳтлетĕп эп...

Ята ярассăм çук.

Халь арăм та ман ирттерет хĕртен.

Алри ĕç выляса тăрать куллен», —

Шур сухалне шăлать вăл йăл кулса,

Хăй сыпнă май мана курка парса.

Караслă пылăн техĕмĕ аван,

Аван çав юратса

Хăналасан...