Кӑвакал


Кӑвакал чӗпписен юрри


Нарт-нарт-нарт, нарт-нарт-нарт!

Шурăмпуç шуралчĕ, нарт!

Ĕнтĕ вăхăт выляма,

Васкар халĕ урама.

 

Нарт-нарт-нарт, нарт-нарт-нарт!

Хаваспа утатпăр, нарт!

Килтĕмĕр пĕве хĕрне,

Шыв сапатпăр пĕр-пĕрне!

 

Нарт-нарт-нарт, нарт-нарт-нарт!

Ишнĕ май чăматпăр, нарт!

Выльăпăр пытанмалла,

Хӳререн вăшт тытмалла.

 

Нарт-нарт-нарт, нарт-нарт-нарт!

Каçхи шуçăм çитрĕ, нарт!

Килелле халь каймалла,

Килĕпĕр ыран, калла!

Хуркайакпа кӑвакал


Пĕр кăвакал хуркайăкран ыйтнă:

— Хуркайăк, мĕншĕн какалатăн? — тенĕ.

— Çăмарта тăрă пулнăран, — тенĕ хуркайăк.

— Вăл тăрă çăмартана Чăваш совет писателĕсен Союзне конкурса тăрат, — тенĕ кăвакал.

— Манран эсĕ аялта вĕçетĕн, анчах литература ĕçĕ çине çиелтен пăхатăн. Эс каланă пек тăвасси манран пулас çук, — тенĕ хуркайăк.

Кăвакал, хирĕç калама сăмах тупайманнипе аптраса, кутăн чакнă.

Халĕ çав кăвакал çăмарта тума ларнă, тет. Тунă çăмарти тăрă пулнипе тăрă пулманнине пăхмасăрах литература конкурсне тăратма шухăшлать, тет.