Кăвайт

«Кăвайт çунать кĕрхи каçран шикленнĕн...»

Кăвайт çунать кĕрхи каçран шикленнĕн,

Пĕрре вăйсăрланса, тепре вăйне пухса.

Çут çăлтăрсем, ăна пулăшас тенĕн,

Çĕр çинелле пăхаç куçне чарса.

Çап-çарамас вăрман ларать пит хурлăн,

Шăнаççĕ йывăçсем те çак кĕрхи каçра.

Тен, çавăнпа кăвайт патне тем ыйтнăн

Пуçне усса, тăсаç пĕр кĕвĕллĕ юрра.

Шиклентерет чун-чĕрене çак сĕмлĕх,

Çунсам, çунсам, кавайтăм, вăйлăрах!...

Эс ялкăш чух тарса каять пек шиклĕх,

Килес хĕвеллĕ кун та асăмрах.