«Таврăнать, сăн илет эп çухатнă хаваслăх…»1

«Таврăнать, сăн илет эп çухатнă хаваслăх…»

Таврăнать, сăн илет эп çухатнă хаваслăх,

Шухăша та çĕклет ĕнтĕ уйăх кимми.

Арăш-пирĕш кун-çул пурпĕрех питĕ аслă,

Ĕмĕр тинĕсĕ шавлĕ нихçан лăпланми.

Шурăмпуçĕ килсен, ун çути сăнăм витĕр

Сан пата çитмеллех. Тĕлĕнтермĕш тĕнче

Пулĕ маншăн ялан çакă пурнăç кĕвви те,

Çутă ĕмĕт кĕвви — ман чĕре тĕпĕнче.

Чĕмсĕрленнĕ каçсем тепĕр хут сасă пачĕç,

Юрă юхрĕ хуллен укăлча патĕнче.

Эсĕ пулăн ялан манăн ĕмĕт çуначĕ

Çак тӳпе айĕнче, çак хĕвел çутинче.