«Пур хĕлĕн лăпкă кун е çил-тăман…»1

«Пур хĕлĕн лăпкă кун е çил-тăман…»

Пур хĕлĕн лăпкă кун е çил-тăман,

Этемĕн те тус пур, çук мар тăшман.

Тăшман хура куçĕсемпе пăхать,

Таса çынна вăл хур тума шутлать.

Эп тухрăм урама ирпе ирех.

Ав пĕр çăхан пуç çийĕн явăнать.

Кранк! Кранк! тесе вăл сас парать текех,

Вăл, тен, усал сунасшăн халь мана.

Ман пурнăç сулăнсан та кĕр енне,

Умра çиçет ем-ешĕл çуркунне.

Хĕвел енне çĕр вăрттăн çаврăнать,

Чунран сăмах каласшăн вăл ăна.