Кавăнпа пиçен1

Кавăнпа пиçен

Пиçен кĕрет пĕр ешĕл пахчана,

Курать те Кавăна:

«Пурнăçласамччĕ, — тет, — эп ыйтнине,

Шеллеччĕ мĕскĕн Пиçене.

Çынсем мана хăртасшăн.

Хăтарччĕ вилĕмрен, тархасшăн.

Епле хитре те сарлака сан çулçусем!

Вĕсемпеле мана хӳтĕлесем». —

Вăл лăпсăр-лапсăр Кавăна

Тăван пек йăлăнать.

Хĕрхенчĕ Кавăн Пиçене:

«Хӳтĕлесем çавна, — теейрĕ çулçине. —

Вăл та ӳсентăран вĕт.

Кунта ăна çум çумлакан хăратмĕ».

Ӳсет Пиçен

Ыр тусĕ хӳттинче.

Анчах туймасть-çке лешĕ-мурĕ:

Ун çумĕнче — киревсĕр курăк.

Кунран кунах

Вăл хавшатать хăйне çăлакана.