«Эпир иккĕн каллех, эпир иккĕн каллех...»

Эпир иккĕн каллех, эпир иккĕн каллех

Хăланкайăкăн икĕ чĕппи.

Уйрăлмиех пире яш чухнех, çирĕпех,

Пĕрле çыхре кун-çулăн çиппи.

 

Сарă çулçă тăкать çĕр çине кĕркунне,

Çемçе пултăр тет санăн çулу.

Чунсенче çут хĕвел, чунсенче çуркунне,

Çурхи кун пек чăнах та куллу.

 

Эпир иккĕн каллех, икĕ кайăк чĕппи,

Çĕнĕ пурнăç пире саламлать.

Хытăрах çых пире çĕнĕ пурнăç çиппи,

Ăраскал, ав, пире ытамлать.

 

Кам пире юратать, — савăнма пуçтарнар,

Пурсăра та чĕнетпĕр хĕвеллĕ куна.

Унччен мĕн пулнине ним юлми йăлт! манар,

Çуркунне, çуркунне ытамларĕ чуна.

 

Эпир иккĕн каллех, эпир иккĕн каллех

Хăланкайăкăн икĕ чĕппи.

Курăр-курăр, туссем, пире ĕмĕрлĕхех

Пĕрле çыхрĕ кун-çулăн çиппи.