Калатчĕ асатте мана:
— Эс, ульăм, пысăк ӳс!
Йывăрлăхсем çапсан пуçна
Нихçан ăна ан ус!
Русаковсен ятне ан яр!
Чăваш ятне ан çĕрт!
Пул тăшманпа чее, хаяр!
Кам вăйсăр — хутне кĕр!
Эс, Аркади — чăваш ачи!
Эс — пĕчĕк Русаков!
Ял-йышсемпе ĕçле те çи.
Ку — пурнăçăн сакки!
Тăван ту эсĕ тăвана,
Юлташ пул туспалан.
Кинчеккее — тăван ялна
Юрат! Ăна ан ман!
Эп пултăм икĕ вăрçăра —
Тăван ялтан инçе.
Мана сыхларĕ тыткăнра
Пулни вăл çĕр çинче.
Кинчеккее — тăван яла
Ман туртăнатчĕ чун.
Çак еннелле — тухăçалла
Пăхаттăм кашни кун.
Кунта ман юлнă, ма, тесен,
Çемьеçĕм, тăвансем.
Эп килтĕм вăрçă вĕçленсен
Тăван ялах. Пĕлсем!
Çапла калатчĕ асатте
Пире — ачасене.
Анчах та пурпĕр — халĕ те
Манмастăп сăмахне.
Эп те калатăп, ак, паян:
— Çĕклентĕр тăван çĕр!
Тăвансемпе эс пул тăван!
Чăваш ятне ан çĕрт!