Кĕтсе илеймерĕç ăна ял-йышсем.
— Килетĕп, атте-анне…, — терĕ.
Каллех симĕсленчĕç кунти йăмрасем.
Пахча çĕн кĕпе-ши тĕрлерĕрĕ?
Çыру пек, шап-шур хурăнсем,
Урам ик айкки капăрланнă.
Ем-ешĕл чемчем курăксем
Йăмра тăрринчен çĕре аннăн.
Хитре эрешленĕ пӳртсем, хапхасем,
Чăваш кăмăлне асилтерчĕ.
Пурнаççĕ кунта тарават чăвашсем,
Çак сăнлăх туйтарчĕ, пĕлтерчĕ.
Çуратнă ку ен тĕнчене паттăра,
Çап-çамрăк кăна кăйкăра.
Ирех çунма тивнĕ инкеклĕ вутра,
Ах, мĕншĕн! ах, мĕншĕн! ах, мĕншĕн ютра!
Тӳпе паттăрсен ячĕпе хĕрелет,
Ирпе, хăш чухне — каçхине.
Илтсем, салтак амăш йĕрет
Кĕтсе хăй тăван ывăлне.
…Афган çĕрĕнчи типнĕ хăйăр çинче
Вăл выртнă канма пĕр кана.
Тăван –хурăнташ-ши курăнать куçĕнче,
Е мирлĕ кишлак вутланать.
«Ытла хаяр пулчĕ кунта тытăçу
Тусем урлă выртнă çул тăрăх…»
Эс — ĕмĕрлĕх! Сан пурнăçу.
Çынсем, пĕр самант шăппăн тăрăр.