Çуралнă кун çитсессĕн, телеграмма
ярать Вадим — Кубань енчи казак.
Лăпкать мана хĕрӳ поэт саламĕ:
«Чăн туслăхăн кĕперĕ, — терĕм, — çак!»
Çырать çыру Литва поэчĕ Стасис:
«Сăвву сан куçрĕ пирĕн чĕлхене!»
Ун кăмăлне ăспа виç е чунпа сис:
пăхса илме манмасть чăваш енне.
Ĕнер анчах-ха хăнана чĕнсеччĕ
вĕри çын — Батрудтин Дагестана.
Шевлеленсе ак тухрĕ çул инçечĕ
кĕçех тата пуян Казахстана.
— Куçна ӳксен Алма-Ата хĕвелĕ,
çуралĕ ăмăрткайăк, — тет казах.
Вăл — Иранбек. Ун чунĕ çӳл тӳпеллĕ,
тату сăмахĕ ман валли пурах.
Вĕрет саламлăн анлă Днепр çилĕ —
хумсем çинче чăмпăлтатать çĕн ир.
Чĕнет пырса курма Шевченко килĕ —
асамлă, хĕвелçаврăнăшлă хир.
Туссем! Пĕрне-пĕри час-час чĕнсемĕр:
пĕр-пĕринпе çывăхлатать чĕлхемĕр.
Кирек ăçтан пулсан та, поэтсем —
тăван пек ентешсем, пĕр енчисем!